December, dat betekent dat het jaar er bijna op zit. Wat er sowieso op zit is het veldhockey. Zo ook voor uw Heren 1, een enerverend jaar waarin vooral gewonnen werd. Alleen het ene Heren 1 is het andere niet. Ja, op het eerste gezicht lijkt uw Heren 1 oud en vertrouwd, alleen wie goed kijkt ziet verschillen. Hierbij een korte terugblik om de de 1e seizoenshelft.

Het moet toch best raar en moeilijk zijn voor een groep spelers; een hele voorbereiding draaien en dan op het moment dat de competitie begint “gaan we het even anders doen”. Dit is wat de mannen overkwam en daar moesten ze het maar mee doen. Als coach snap ik direct dat dit moeilijk is en voor wie aan de korte termijn denkt, is dat volledig onbegrijpbaar. Inmiddels staat er een ploeg die zijn kwaliteiten juist heeft in het als team verdedigen en aanvallen. Het begin van het doorbouwen aan een team dat de dromen van heel Forescate, maar absoluut de spelers van H1, waar moet maken: structureel behoren tot de 1e klasse. Als begeleiding hebben we de groep en onszelf dat doel altijd voor gehouden. Maar er moet nogal wat vebeterd worden om dat voor elkaar te krijgen. Juist daarin het geduld bewaren en stap voor stap naar toe durven werken is ontzettend moeilijk. Wat mij betreft is het dan ook een groot compliment aan de mannen dat ze volgehouden hebben. Dit is niet makkelijk geweest en soms heeft het ook tot frustraties geleid. De jongens zijn in hun manier van wedstrijden benaderen veranderd van denken in winnen naar denken in wat nodig is om te winnen. Je taak is waar je invloed op hebt en niet op wat er allemaal omheen gebeurd.

Dit is het makkelijkste als de resultaten er naar zijn, vertouwen wordt vergroot en spelers benaderen sneller hun maximale niveau. Forescate H1 heeft hierin de moeilijkere weg moeten nemen. De resultaten in de eerste 4 wedstrijden waren nou niet om over naar huis te schrijven en als er dan in de eerste wedstrijd dik gewonnen werd, dan had de coach zelfs nog wat aan te merken op de doelpunten. Een hele andere manier van benaderen die veel jongens nog niet gewend waren. Maar wedstrijd naar wedstrijd begon er vastigheid te ontstaan in wat we deden. Ja, zelfs vaste supporters konden een glimp zien van wat de nieuwe manier van spelen dan moest gaan worden. Het geloof van de spelers begon te groeien. Tel daarbij op dat ze wekelijks 2 keer (behoorlijk) hard trainen en de individuele kwaliteiten in de groep aanwezig zijn en je krijgt een mix waarin kwaliteit kan exceleren omdat er een vaste basis staat. De resultaten zijn er nu dan ook naar en dat is geheel aan de jongens hun harde werken en volhardendheid te danken.

Het laatste weekend van november speelden we dan de laatste wedstrijd tegen Schiedam uit. Een echte test en getest werden we. Een tactisch goed spelend Schiedam speelde ons in de 1e helft redelijk van de mat, de grip op de wedstrijd van de laatste weken was er duidelijk niet. Maar hier zit het grote verschil met de mentale verbetering van deze groep. Ze bleven volhouden en zoveel als mogelijk blijven doen wat er gevraagd werd. Geluk of niet, dat ze dan toch de rust in gaan met 2-2 is een groot compliment. 2 Maanden geleden hadden we waarschijnlijk de wedstrijd al verloren in de eerste helft. Koppen in de rust bij elkaar en duidelijke afgspraken makende over hoe we weer in onze kracht konden komen, zorgde ervoor dat Schiedam in de tweede helft 0(!) keer op ons doel heeft geschoten. Die spaarzame momenten kregen we zelf weer en hebben we benut. Was het hockeyend allemaal even goed? Nee, zeker niet en we hebben al beter laten zien. Des te knapper.

Wat gaat de tweede seizoenshelft ons brengen? Niks meer en niks minder dan doorbouwen op dezelfde weg. Mensen die naar de stand kijken en zeggen “je moet nu doorpakken” stel ik de vraag of ze ook denken dat dit team op deze manier structureel bij de 1e klasse zou horen? De koers staat vast en het resultaat daarvan ook, alleen wanneer en waar vullen we nog niet in. De resultaten van de afgelopen weken zijn het gevolg van waar we mee bezig zijn. Dat doe ik in ieder geval met enorm veel plezier en het geeft heel veel voldoening om spelers de stappen te zien zetten die ze maken. Dat doen we ook met een hele jonge groep. Wat dat betreft is de ambitie van de club en de groep volledig terecht. Wij hopen u in ieder geval nog meer te vermaken met wekelijkse teamprestatie waaraan iedere speler zijn bijdrage levert. Want: talenten winnen wedstrijden, teams winnen k......!

Vanuit hier speciale aandacht voor Marja en Johnno. Voor iedereen vast al een hele tijd bekende namen en gezichten. Voor mij twee mensen die op de achtergrond van vitaal belang zijn geweest en zijn bij het leren kennen van de groep en de club. Zonder jullie hadden we nooit in deze situatie de stappen kunnen zetten zoals we ze nu gezet hebben. Mijn dank is groot!

Rest mij u allemaal fijne feestdagen te wensen en hopelijk zien wij u weer langs de kant in het nieuwe jaar. Hou de site en de Facebooksite van Heren 1 in de gaten voor ons voorbereidingsschema. Er zitten een paar mooie testcases tussen.

Groeten,

Rutger