De winter breekt aan, de temperaturen dalen, de velden worden afgekeurd… wat nu? Het is weer de hoogste tijd om de zaal in te gaan! Elke vrijdag trainden de meiden van Meisjes D1 dan ook in sporthal de Vliethorst om zichzelf tot goede zaalhockeysters te ontwikkelen. De eerste week was het nog een beetje wennen, want zaalhockey is toch een compleet ander spelletje dan veldhockey.

Een uurtje trainen in de week leek aanvankelijk te weinig om mee te doen in de top van de competitie, maar na het eerste zaalhockeyweekend kwamen wij erachter dat wij wel degelijk wat te zeggen hadden in de poule. Wij wonnen de eerste 2 wedstrijden, maar wel met een miniem verschil van 1 doelpunt. Het spel zag er prima uit, de meiden wisten elkaar steeds beter te vinden, maar het essentiële onderdeel ‘scoren’ ontbrak nog een beetje. Oefenen, oefenen en nog eens oefenen. De zaalhockeykunsten van de meiden namen per week toe. Dit resulteerde in steeds meer goals voor, steeds minder goals tegen, steeds meer punten en steeds leukere combinaties.

Na een maand stond Meisjes D1 na 8 wedstrijden en 22 punten op plek 2. Catwijck MD1 stond hierboven met 25 punten uit 10 wedstrijden. Met 2 wedstrijden minder gespeeld, ging Meisjes D1 het één na laatste speelweekend tegemoet. De kraker van de poule stond op het programma: Catwijck MD1 – Forescate MD1. De winnaar zou dichtbij het kampioenschap zijn, dus het vizier stond op scherp.

De meiden van Forescate waren gebrand om te winnen, maar eerst moest afgerekend worden met Roomburg MD2. Gelukkig gebeurde dit overtuigend met 6-0.

Een korte peptalk van trainer/coach Milou Raap, een slokje water, een stukje fruit en de meiden stonden weer klaar om te vlammen. Catwijck was een lastige tegenstander, maar Forescate scoorde vrij snel de 0-1. In het tweede deel van de wedstrijd kwam Catwijck er nauwelijks meer aan te pas en scoorde Forescate de terechte 0-2 en 0-3, dit was tevens de eindstand. Yes! De koploper verslagen, dus dat betekende dat de meiden tijdens hun laatste speelweekend genoeg zouden hebben aan een gelijkspel.

Op 12 februari 2017 moest dit gelijkspel behaald worden. De tegenstanders waren Leiden MD3 en Noordwijk MD2. De meiden werden flink opgepept door de coaches Julienne Moll en Milou Raap en door de manager Jan-Geert Vink. Iedereen wist wat er moest gebeuren, alle neuzen stonden dezelfde kant op en de meiden hadden er zin in. Leiden stond 3^e in de poule met een achterstand van 11 punten. "The best of the rest” noemen we dat ook wel. Het fluitsignaal klonk, de meiden begonnen aan hun kampioenswedstrijd. De energie, de passie en het plezier spatte er meteen vanaf. Binnen een kwartier stonden de meiden al met 3-0 voor. Vasthouden en doorpakken, dat was het belangrijkste en dat lukte uitstekend. Na het laatste fluitsignaal konden de meiden zichzelf officieel kampioen noemen, want Leiden werd met 6-0 naar huis gestuurd. Een klein uurtje wachten, feest vieren en uitrusten, om vervolgens te beginnen aan de laatste wedstrijd van dit succesvolle zaalseizoen. Noordwijk MD2 was de laatste opponent. Het kampioenschap was al binnen, maar ‘ongeslagen kampioen’ klonk toch nog wat mooier. In plaats van dat de meiden het allemaal wel best vonden, stonden ze uiterst gefocust in de zaal om nog 1 wedstrijd te knallen. De beste wedstrijd van het zaalseizoen was het gevolg hiervan, combinatiespel, passing, individuele acties, uitstekende keepersreddingen en mooie doelpunten zorgden voor veel genot. Na 35 minuten stond er een schitterende uitslag op het scorebord: 10-0! Een betere afsluiting was niet mogelijk. Hopelijk vormt deze succesvolle zaalperiode een goede basis om straks op het veld deze lijn door te trekken.